Izolacja społeczna pacjenta po udarze
Nagłe uszkodzenie mózgu, czyli udar, może prowadzić do poważnych zmian w funkcjonowaniu fizycznym, emocjonalnym i poznawczym. W rezultacie osoby po udarze często wycofują się z aktywności społecznych, co prowadzi je do pogłębiającej się samotności i izolacji. Zjawisko to może być niebezpieczne, ponieważ pogarsza stan psychiczny i zdrowie fizyczne, co z kolei wpływa na proces rehabilitacji i ogólną jakość życia.
Mikroudar. Kiedy drobne zmiany mogą mieć duży wpływ na mowę
Mikroudar jest nazywany również jako TIA (ang. transient ischemic attack), czyli przemijający atak niedokrwienny. Definiuje się go jako wystąpienie objawów neurologicznych, które mogą być wywołane zaburzonym dopływem krwi do mózgu, najczęściej zatorem lub zakrzepem naczynia, i ustępują samoistnie w ciągu 24 godzin. TIA może być znakiem ostrzegawczym przed wystąpieniem samego udaru, który często powoduje poważne konsekwencje. Zatem gdy pojawia się objawy mikroudaru, należy niezwłocznie skorzystać ze specjalistycznej pomocy medycznej. Dzięki ocenie ryzyka udaru i badaniu klinicznemu zmniejsza się ryzyko wystąpienia udaru, ewentualnych powikłań, a nawet zgonu (Fonseca i in., 2021).
Powrót do pracy po udarze
Jednym z wyzwań dla większości młodych pacjentów po udarze jest konieczność powrotu do pracy zawodowej. Należy pamiętać, że taki powrót to złożony proces, który wykracza daleko poza kwestie fizycznej rehabilitacji. Obejmuje on bowiem również przygotowanie psychiczne, dostosowanie do nowych realiów oraz zarządzanie własnymi emocjami i oczekiwaniami.
Emocje po udarze. Jak mózg wpływa na nasze reakcje
Udar mózgu, który jest jednym z najpoważniejszych schorzeń neurologicznych, często prowadzi do szerokiego spektrum deficytów emocjonalnych. Pierwotne zaburzenia emocji po udarze wynikają bezpośrednio z uszkodzenia mózgu i jego chorobowo zmienionego działania fizjologicznego. Mogą obejmować między innymi zmianę dynamiki emocji (np. nasilenie lub osłabienie reakcji emocjonalnych), jak i zmiany w ekspresji emocji, czyli sposobie ich wyrażania.
Żałoba po sprawności utraconej w wyniku udaru
Udar będący wynikiem zaburzeń krążenia mózgowego może prowadzić do trwałych uszkodzeń mózgu i skutkować różnorodnymi deficytami, takimi jak niepełnosprawność ruchowa, trudności w mówieniu, problemy z pamięcią czy zmiany w zachowaniu. Taki stan wymaga nie tylko intensywnej rehabilitacji fizycznej, lecz także psychicznej adaptacji pacjenta do nowej rzeczywistości.
Technologie wspomagające terapię mowy po udarze. Nowe perspektywy w rehabilitacji
Afazja, czyli zaburzenie mowy występujące u osób po incydencie neurologicznym, uszkadzającym struktury mózgowe odpowiedzialne za język, znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie i komunikację. Oprócz tradycyjnych metod terapii funkcji rozumienia, nazywania, powtarzania i ćwiczeń artykulacyjnych warto zastosować wsparcie technologiczne, które może stanowić dodatkowe źródło rehabilitacji mowy, uzupełniające terapię logopedyczną i pracę z bliskimi.
Ćwiczenia artykulacji w rehabilitacji mowy po udarze
Udar mózgu jest poważnym zdarzeniem medycznym, które może znacząco wpłynąć na zdolność osoby do komunikowania się. Dzięki postępom w neurologopedii istnieją jednak skuteczne metody rehabilitacji mowy, które mogą pomóc pacjentom odzyskać zdolności komunikacyjne. W tym artykule skupimy się na ćwiczeniach języka i artykulacji – kluczowych w procesie rehabilitacji mowy po udarze.
Udar mózgu – czynniki ryzyka i profilaktyka
Udar mózgu jest jedną z głównych przyczyn śmiertelności i niepełnosprawności na całym świecie. W Polsce, podobnie jak w innych krajach europejskich, udar mózgu odpowiada za znaczną część zgonów i przypadków długotrwałej niepełnosprawności. Zrozumienie czynników ryzyka oraz stosowanie skutecznych metod profilaktyki może znacząco zmniejszyć zagrożenie wystąpienia udaru.
Udar mózgu. Jak rozpoznać różne typy i ich objawy?
Udar mózgu pozostaje jednym z głównych wyzwań dla zdrowia publicznego na całym świecie, będąc trzecią najczęstszą przyczyną śmierci oraz główną przyczyną inwalidztwa wśród dorosłych. Co roku setki tysięcy osób na świecie doświadczają udaru. Może on dotknąć każdego, niezależnie od wieku, choć ryzyko znacznie wzrasta po 60. roku życia.
Zaburzenia neuropsychiatryczne po udarze mózgu
Oprócz często występujących zaburzeń mowy oraz deficytów poznawczych, które występują po incydencie neurologicznym, warto zwrócić także uwagę na zaburzenia neuropsychiatryczne, które utrudniają nie tylko sprawne funkcjonowanie na co dzień, ale także silnie korelują z prowadzoną rehabilitacją pacjenta. Dotyczą one zarówno samych chorych, jak i ich opiekunów.